Antylopa

Adaks (Addax nasomaculatus) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny krętorogich, zaliczany do antylop. Jedyny przedstawiciel rodzaju Addax Rafinesque, 1815 Pierwotnie występował na całej Saharze: od Mauretanii, Maroka i Algierii, aż do Sudanu. Obecnie adaks należy do najrzadszych antylop. Spadek liczebności tych zwierząt jest wynikiem cenionego mięsa oraz dla skóry. Z braku ochrony nad tymi zwierzętami grozi mu wytępienie

Występowanie Pierwotnie Afryka Środkowa i Południowa. Zasięg występowania bawolca został drastycznie ograniczony na skutek polowań, niszczenia siedlisk i wypierania przez rolnictwo (hodowla zwierząt). Obecnie spotykany jest wyłącznie w Botswanie, Namibii, Etiopii, Tanzanii i Kenii.[1] Zasiedla sawanny i stepy na terenach równinnych i górzystych. Bawolce w Parku Narodowym Etosha Charakterystyka Bawolec należy do największych przedstawicieli podrodziny Alcelaphinae. Osiąga długość ciała od 150-245 cm i ciężar od 75-200 kg. Długość ogona wynosi 30-70 cm, a wysokość w kłębie od 1,1-1,5 m. Samice są nieznacznie mniejsze od samców. Skóra bawolców pokryta jest długimi do 25 mm włosami, a ich głowa wąska i wydłużona. Ubarwienie, w zależności od podgatunku, od jasno- do szaro-brązowego. Przedstawiciele obojga płci posiadają lirowato, lub łukowato wygięte rogi o długości od 45-70 cm. Dojrzałość płciową osiągają ok. 1 roku życia. Po ciąży trwającej 214-242 samica rodzi jedno młode. Bawolce żyją od 11 do 20 lat. Są zwierzętami socjalnymi. Tworzą zorganizowane stada, które mogą się składać nawet z 300 osobników.

Bongo, antylopa bongo (Tragelaphus eurycerus) - największa spośród afrykańskich leśnych antylop zamieszkująca afrykańskie lasy tropikalne i góry w Dolinie Konga. Przeważnie prowadzi nocny tryb życia. Gatunek zagrożony wyginięciem. Wysokość w kłębie 1.1-1.3 m i długość 1.7-2.5 m. Samice ważą 210-235 kg, samce 240-405 kg. Ubarwienie zmienne, forma typowa jest brązowa w białe paski. Samiec ma większe rogi , które jednak występują u obojga płci. Na skutek nadmiernych polowań bongo stało się w ostatnim dziesięcioleciu zdecydowanie rzadkie. Dzieli przestrzeń życiową z okapi i słoniem leśnym (słoń afrykański). Jest trudne w hodowli. W Europejskich ogrodach Zoologicznych gatunek hodowany rzadko, w Polsce m.in. w warszawskim Zoo Garna (Antilope cervicapra) – antylopa z rodziny krętorogich, jedyny przedstawiciel rodzaju Antilope Pallas, 1766. Gatunek dawniej bardzo liczny, obecnie zaliczany do kategorii zwierząt o podwyższonym ryzyku wyginięcia (NT). Charakterystyka Ciało samców ma barwę brunatną lub czarną, samice są żółtobrązowe. Brzuch u obu płci jest biały. Samce garny posiadają długie, skręcone rogi. Długość: 100-150 cm Wzrost: 60-85 cm Waga: 25-45 kg Długość życia: do 13 lat Długość ciąży: 5-6 miesięcy Liczba młodych: 1 Występowanie Indie. Introdukowany w Argentynie i Teksasie, gdzie jego obecną liczebność ocenia się na wyższą niż w obszarze naturalnego występowania. Tryb życia Żyje w stadach. Roślinożerca. Gazele zamieszkują północne i wschodnie tereny Afryki, zachodnią i środkową Azję oraz część Półwyspu Indyjskiego. Zamieszkują przeważnie tereny bezleśne, stepy i pustynie. Żyją na wysokości do 6 000 m n.p.m. Żyją w stadach, w zależności od gatunku liczą od kilku do kilkuset osobników. przeważnie jednak stada liczą 5 - 10 sztuk. Największe wspólnoty międzygatunkowe obserwuje się jesienią, gdy małe stada łączą się ze sobą w celu odnalezienia nowych żerowisk. Budowa: Są antylopami średniej wielkości. Długość ciała wynosi około 1 m. Mają różnorodne ubarwienie boków i grzbietu, od brązowego, poprzez popielate i szare do białego. U wielu gatunków wzdłuż boków występują dwa pasy: ciemny i biały, tuż nad biało ubarwionym brzuchem. Rogi występują zarówno u samic jak i u samców. Rogi samic są mniejsze i cieńsze. Jedynym wyjątkiem są gazele dżejran, u których rogi posiadają jedynie samce. Rogi mają około 35 cm długości od nasady do czubka zaopatrzone są w zachodzące na siebie pierścieniowate zgrubienia. Kształt rogów przypomina lirę, ale może się zmieniać u różnych gatunków. Ciąża i poród: Samice rodzą przeważnie jedno, czasem dwa młode późną wiosną, od kwietnia do czerwca. Ciąża trwa około 6 miesięcy. Tydzień po urodzeniu młode są na tyle sprawne, że mogą biegać tak szybko jak osobnik dorosły. Gnu pręgowane, gnu pasiaste (Connochaetes taurinus) - jedna z najliczniejszych antylop afrykańskich. Żyje w dużych stadach, najczęściej wraz z zebrami, gazelami i żyrafami zamieszkują południową i wschodnią Afrykę. W poszukiwaniu pokarmu odbywają długie wędrówki, w czasie których pokonują wiele przeszkód, np. głębokie rzeki. Wysokość w kłębie: 120 – 140 cm lub 145 Długość z głową: 175 - 230 cm lub 240 Długość ogona: 70 - 100 cm Masa ciała: 180 - 270 kg lub 290 Ubarwienie: sierść szara z pionowymi brunatnymi pręgami.Rogi u osobników obu płci. Gnu pręgowane tworzą stałe stada złożone z samic z małymi albo z samców. Stada samic z młodymi liczą przeciętnie ok. 10 osobników. W sprzyjającym okresie wykazują terytorializm, dopiero w porze suchej przemieszczają się w poszukiwaniu pokarmu tworząc większe skupiska. W regionach stale suchych tworzą olbrzymie stada, liczące nawet kilka tysięcy osobników, migrujące w poszukiwaniu bardziej sprzyjających warunków. Młode samce po osiągnięciu dojrzałości płciowej (w wieku ok. 1,5 roku) są odganiane od matki i łączą się w luźne grupy samców. Gnu żyje średnio 15-20 lat. Ciało elanda jest pokryte krótką sierścią o kolorze szarobrązowym, jednak na tylnej stronie przednich kończyn widnieją czarne plamy, a po bokach ciała znajdują się pionowe, kremowe pasy. Wzdłuż grzbietu biegnie czarna pręga. Kończyny przystosowane do długich wędrówek zakończone są dwoma palcami pokrytymi racicami. Ruchliwe uszy osadzone na podłużnej głowie wychwytują każdy szelest. Śrubowato skręcone u nasady rogi występują u obu płci. U samców na dolnej stronie szyi zwisa fałd luźnej skóry, a na czole mają kędzierzawą grzywkę Kama (Alcelaphus caama syn. Alcelaphus busephalus caama) – gatunek dużej antylopy, do niedawna traktowany jako podgatunek antylopy krowiej. Występowanie i biotop Afryka Południowa – Angola, Botswana, Lesotho, Namibia, Republika Południowej Afryki, Suazi i Zimbabwe. Zajmują otwarte tereny trawiaste, głównie sawanny. Charakterystyka ogólna Budowa i tryb życia podobny do antylopy krowiej. Znaczenie Kama stanowi pokarm dużych ssaków drapieżnych. Zagrożenia i ochrona W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii niskiego ryzyka LR/cd[1].